Ik ben Kim Hameete, 45 jaar en woon met mijn man en zoon op de prachtige Valkenboskade. Naar mijn huidige werk kan ik lekker fietsen, dus heb ik al een tijdje de auto de deur uitgedaan. Ik zet me in als projectmedewerker inclusie- en toegankelijkheidsbevordering bij Stichting Voorall, voor Hagenaars met een beperking. Het is heel afwisselend werk, van schakelen met de gemeente tot en met lesgeven van kinderen. Als ik vrij ben vind je me vaak buiten op het strand of ergens anders waar water is. Wandelen en fietsen doe ik graag. Ik zou wat meer moeten sporten – en het liefst  buiten – maar doe nu Curves Damesfitness op de Fahrenheitstraat. Wel makkelijk zo’n halfuurtje en weer door. 

De Bomenbuurt is net een dorp. Je vindt er van alles. Winkels, horeca, fysio, tandarts, sport, scholen: je hebt het allemaal bij de hand. En het fijne is dat je niet de drukte van het centrum hebt én dat je dicht bij het strand woont. Ook vind ik de buurt heel kindvriendelijk. Ik dacht vroeger altijd: hoe voed je een kind in de stad op? Maar hier kan dat heel goed. De stoepen zijn ruim genoeg om op te spelen. En daarnaast heeft mijn zoon zoveel andere speelplekken. Bij het schoolplein van de Bonte Vlinder leerde hij bijvoorbeeld fietsen. En in elke straat om ons heen heeft hij wel een juf of ouder waar hij terecht kan als er weer eens een pleister nodig is. 

Het verkeer hier vind ik wel een nadeel. Het duurt echt lang voor je de snelweg op bent. Bij mijn vorige baan was dat niet te doen. Nu heb ik de auto niet meer nodig en huur er soms eentje via Greenwheels, ideaal. En het Goudenregenplein vind ik met die trams ook onveilig. Daarnaast kan de groenverdeling wel wat eerlijker. Op de kade waar ik woon staat het vol met mooie bomen en planten, maar in sommige andere straten is het bijna alleen maar steen. 

Ik vind het al een ideale buurt. Echt. Maar als ik iets moet noemen dan mogen de fietsparkeerplekken wel wat duidelijker. Nu staan ze overal, ook op plekken op de stoep waardoor het minder toegankelijk voor mensen met een beperking is. En door mijn werk weet ik dat er nauwelijks toegankelijke wc’s zijn. Dan kun je wel een mooi invalidetoilet hebben, maar de route ernaartoe moet ook inclusief zijn. Daar is subsidie voor, dus bij deze een oproep aan de horeca op de Fahrenheitstraat!